توضیحات
معرفی کتاب اصول باغبانی با نگرشی کاربردی
کتاب اصول باغبانی با نگرشی کاربردی نوشته ی عباس شعاعی و حامد رضائی در نه فصل نگاشته شده است.موضوع این کتاب باغبانی می باشد و به مطالبی چون، ساختار گیاهان و طبقه بندی آنها، تأسیسات و ادوات باغبانی، اصول هرس،پیوند، ازدیاد گیاهان باغبانی، هورمونها و کودها، عملیات آبیاری در باغبانی، میوه کاری و سبزی کاری و آفات، بیماریها و علفهای هرز در ۲۴۴ صفحه موجود پرداخته شده است.
عنوان | اصول باغبانی با نگرشی کاربردی |
نام پدیدآور | عباس شعاعی، حامد رضائی |
ویراستار علمی | میثم اویسی |
مشخصات نشر | تهران، مرز دانش، آبنگاه ۱۳۸۹ |
مشخصات ظاهری | ۲۴۴ ص: مصور، جدول |
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۹۹۰۰-۸۷-۲ |
وضعیت فهرست نویسی | فیپا |
یادداشت کتابنامه | ص.۲۲۲-۲۱۹ |
موضوع | باغبانی |
شناسه افزوده | رضائی، حامد؛ ۱۳۶۴ |
شناسه افزوده | اویسی ،میثم ۱۳۵۹؛ ویراستار |
رده بندی کنگره | ۱۳۸۹ ۶ الف ۷ ش/۴۵۰/۹۷ SB |
رده بندی دیویی | ۶۳۵ |
شماره کتابشناسی ملی | ۲۱۰۸۱۶۰ |
ویراستار ادبی و صفحه آرایی | محبوبه شعاعی |
قطع | وزیری |
قیمت | ۱۷۰۰۰۰ تومان |
در این کتاب چنین می خوانیم:
پیشگفتار
مطالب کتاب اصول باغبانی با نگرشی کاربردی مباحثی را بر حسب نیاز دانشجویان عزیز که در گرایشهای مختلف علوم کشاورزی از جمله مهندسی باغبانی ،بیوتکنولوژی و اصلاح نباتات ،گیاه پزشکی صنایع غذایی، زراعت و سایر گرایشها در سطح کارشناسی به تحصیل و تحقیق اشتغال دارند و سایر علاقه مندان ارائه مینماید. با ذکر این نکته که مطالب کتاب حاضر بر اساس سرفصلهای مصوب وزارت علوم برای دروس (باغبانی) (عمومی) و (علوم باغی) تهیه و تدوین گردیده است.
مقدمه
تاریخچه باغبانی در کتاب اصول باغبانی با نگرشی کاربردی چنین گفته است:
انسان اولیه غذای خود را با ماهیگیری شکار و استفاده از گیاهان وحشی تامین می کرد. در آن دوران انسان به صورت گروههای کوچک چند خانواری در غارها و به طور معمول در نزدیکی منابع مواد خوراکی می زیست و هر خانواده مسئول تهیه غذای خود بود. با تشکیل اجتماعاتی بزرگتره نیازها و در نتیجه وظیفه و پیشه های ویژه و جدید تشکیل شد که ایجاب میکرد گروهی از افراد به فعالیتهایی نظیر آموزش و غیره ،پرداخته برای غذای خود وابسته به افراد دیگر اجتماع شوند.
دیگر آن که در مناطقی که برای تهیه غذا مناسب بود همیشه تشکیل اجتماعات بشری میسر نمیشد از این زمان به بعد انسان به فکر افتاد که ضمن تشکیل اجتماعات خود در نقاط ،مناسب غذای خود را به جای جمع آوری تولید کند. بنابراین کشاورزی در تمدنهای اولیه به صورت فنی بسیار ابتدایی آغاز گردید.
بر حسب شواهد تاریخی انسان از حدود نه هزار سال پیش در جلگه های دجله، فرات و نیل به کشت برخی محصولات مشغول بوده است با پیشرفت تمدن و تشکیل شدن اجتماعاتی بزرگتر اختلافات گروهی پدیدار گشت که منجر به بروز جنگهای فراوانی ،شد در نتیجه بشر برای امنیت دیوارهایی در اطراف محیط زیست خود ایجاد کرد با محدودیت فضای بین دیوارها، کشاورزان مجبور شدند.
تعدادی از محصولات خود مانند غلات را که به صورت کشت گسترده ( Extensive culture) یعنی در سطحی وسیع و با کار و بازدهی به نسبت کم در واحد سطح کاشته میشد به زمینهای بیرون شهر انتقال دهند و گروهی از محصولات که مانند سبزی و میوه به صورت کشت متراکم ( antensive culture ) یعنی با مراقبت زیاد و محصول بیشتر در واحد سطح تولید میگشت را داخل شهرها بکارند به همین علت در کشاورزی دو شاخه زراعت کشت در مزرعه و باغبانی کشت در باغ ایجاد شد. در حال حاضر، در بسیاری از مناطق دیگر کشت گیاهان داخل محیطی محصور رواج ندارد و تمایز گیاهان دو شاخه ذکر شده بر اساس عوامل زیر انجام می پذیرد.
الف- میزان کار مورد نیاز و بازده محصول در واحد سطح : در این مورد همان گونه که گفته شد پرورش گیاهان باغبانی معمولا به صرف کار و انرژی بیشتری نیاز داشته و در مقابل محصول بیشتری تولید میکنند بنابراین کشت آنها بصورت متراکم است در حالی که محصولات زراعی به طور معمول در سطحی گسترده کاشته میشوند و بازده آنها در واحد سطح کمتر است.
ب – نحوه مصرف محصولات تولیدی: معمولاً گیاهان باغبانی به صورت تازه مصرف میشوند مثل) ،میوه سبزی و گل). در حالی که گیاهان زراعی بیشتر به صورت خشک و یا تغییر شکل یافته به مصرف میرسند مثل غلات توتون و دانه های روغنی
پ- عرف و عادت محلی برخی از محصولات مثل سیب زمینی و بقولات در برخی از نقاط جزء گیاهان زراعی و در برخی نقاط دیگر جزء گیاهان باغبانی محسوب میشوند با توجه به این نکته در بسیاری موارد تفاوت مشخصی بین گیاهان زراعی و باغبانی موجود نیست و هیچ کدام از عوامل فوق به تنهایی برای تعیین این که کدام گیاه متعلق به گروه باغبانی و یا زراعی است کافی نیست زیرا در حال حاضر در بیشتر مناطق درختان میوه و سبزیها به صورت دیم در سطوح گسترده کشت میگردند (کشت گسترده در حالی که هنوز به عنوان گیاهان باغبانی شناخته میشوند. در مقابل برنج توتون و ذرت علوفه ای حتی در سطح کوچک و با وجود کار بسیار زیادی که میبرند (کشت متراکم ) جزو گیاهان زراعی محسوب میشوند.
بدین علت، امروزه به جای این که باغبانی را بر اساس ویژگیها و نحوه کشت گسترده یا متراکم تعریف کنند گیاهانش به این صورت
تعریف میکنند:
در کتاب اصول باغبانی با نگرشی کاربردی در تعریف باغبانی چنین بیان کرده است: باغبانی عبارت است از هنر، دانش و پیشه کاشت داشت برداشت و بازار رسانی انواع سبزی، گل و میوه
در این تعریف از هنر، دانش و پیشه باغبانی سخن رفته است. دلیل این امر این است که کارهایی مانند پیوند زدن ،هرس گرده افشانی و غیره برای این که به طور موفقیت آمیز انجام شوند. نیاز به مهارت ، ممارست و سلیقه ویژه ای دارند که آنها را جزو هنرها قرار میدهد. از سوی دیگر انجام هر یک از این تکنیکها مبتنی بر اصول و دلایل ویژه ای میباشد.
شناخت آنها نوعی دانش است و سرانجام کاربرد دانش اصول باغبانی با نگرش کاربردی برای تأمین زندگی حرفه باغبانی را تشکیل میدهد که در دنیای کنونی خاصه در کشورهای پیشرفته ابعاد وسیع و شگرفی یافته و سهم مهمی از سرانه درآمد ملی این کشورها را به خود اختصاص داده است. لازم به ذکرست که گیاهان دارویی ادویه ای و نوشابه ای نیز جزء گیاهان باغبانی هستند که اندکی درباره آنها در فصل مربوط به طبقه بندی گیاهان صحبت خواهد شد.
تاریخچه باغبانی در جهان
عمده ترین مشکلی که بشر همواره از بدو خلقت خویش
با آن مواجه بوده، قحطی و کمبود مواد غذایی است بدین علت
در روزگاران ،قدیم پایه و اساس اجتماعات را کشاورزی تشکیل میداده است.
البته باید در نظر داشت که در هیچ مرحله ای از تاریخ از جمع آوری مواد گیاهی
خوراکی به طور کامل صرف نظر نشده و هنوز هم در بسیاری از نقاط دنیا گیاهان خودرو
حداقل در سطوح محلی از نظر مواد غذایی ارزشمند هستند برای مثال میتوان از جنگلهای پسته
خودرو در اطراف سرخس بوته زارهای تمشک وحشی مازنداران جنگلهای زردآلوی وحشی در ترکیه
و بوته زارهای زغال اخته آبی رنگ Blueberry) در آمریکا نام برد. مطالعه سنگ نوشته ها حجاری ها و اسناد
تاریخی نشان میدهد که فن باغبانی از آغاز کشاورزی تا کنون دوره های مشخصی را به شرح زیر طی نموده است:
از مهمترین نوآوریها و یافته های این دوره میتوان به:
۱- کشف سلول (یاخته) توسط رابرت هوک در (۱۷۰۳ – ۱۶۶۵) میلادی
۲- کشف دوباره جنسیت در گیاهان توسط رادولف کامراریوس در (۱۷۲۱ – ۱۶۶۵) میلادی
۳ – طبقه بندی علمی گیاهان توسط کارل لینه در (۱۷۷۸ – ۱۷۰۷) میلادی
۴- ابداع روش کشت خطی محصولات یکساله توسط جتروتال در (۱۷۳۱) میلادی
۵- مطالعات توراثی گرگور یوهان مندل در (۱۸۸۴ -۱۸۸۲) میلادی اشاره نمود.
گفته شده که پیشرفت کشاورزی در یکصد سال گذشته بیش از پیشرفت آن در یکصد قرن قبل از آن بوده است. دلیل عمده این پیشرفت سریع از طرفی جایگزینی ماشین آلات کارآمدتر و به ویژه تراکتورهای دیزلی به جای ابزارها و وسایل شخم زنی اولیه و از طرف دیگر، پیشرفت های عظیم علمی و فنی در اروپا و آمریکاست. قسمت مهمی از این پیشرفت مربوط به متخصصین بهنژادی گیاهان اصلاح نباتات است که با ایجاد ارقام جدید زارعین را قادر ساختند که تراکم بوته را در واحد سطح بالا برده در ضمن از کودهای شیمیایی به مقدار بیشتری استفاده کنند و در نتیجه محصول بیشتری به دست آورند.
برای مثال میتوان به گوجه فرنگی اشاره کرد که میزان متوسط محصول آن در آمریکا که تا سال ۱۹۴۰ حدود ۱۲ تن در هکتار بود به دلیل معرفی ارقام جدید و نیز کاربرد تکنولوژی پیشرفته در حال حاضر به طور متوسط به بیش از ۴۵ تن در هکتار رسیده است. در کشورهای پیشرفته یکی از علومی که مهمترین تاثیر را در پیشرفت کشاورزی و به ویژه باغبانی ،داشته علم شیمی است.
امروزه با ساخته شدن انواع کودهای شیمیایی آفت کشهای آلی و به ویژه تنظیم کننده های رشد گیاهی نه تنها میزان تولید محصول در واحد سطح بالا رفته بلکه انجام بسیاری از کارها مانند کنترل علفهای هرز، تنک کردن گل و میوه برداشت محصولات و حتی هرس کردن با مواد شیمیایی مختلف انجام میشود و به این ترتیب یک باغدار با انجام کار کمتر، غذای بیشتری فراهم می آورد.
انتشارات مرز دانش مرکز چاپ، تهیه و پخش کتاب های دانشگاهی در زمینه علوم کشاورزی، علوم دامی و نیز طب سنتی با کیفیت بالا و قیمت مناسب می باشد. این مرکز آماده ی ارسال سفارشات در کمترین زمان ممکن به تمام نقاط ایران است. جهت سفارش کتاب مورد نظر با ما در ارتباط باشید: 021-66979208، ۰۹۱۲۲۳۷۱۴۰۳۱
۶- تاریخچه باغبانی در ایران
در اصول باغبانی با نگرشی کاربردی گفته میشود که ایران یکی از نخستین کشورهای دنیاست که در آن کشاورزی و تمدن شروع شده و انسان اولیه برای نخستین بار در فلات ایران کشت و زرع و پرورش دام را شروع کرده است. همچنین گفته میشود که مهاجرت آریایی ها به ایران برخلاف مشهور، مهاجرتی چوپانی و در جستجوی چراگاههای جدید، نبوده بلکه مهاجرتی دهقانی و در جستجوی زمینهای بهتر برای امور کشاورزی بوده است.
در حفاریهای نقاط مختلف ایران مشخص گردیده که در حدود ۳۳۰۰ سال پیش از میلاد مسیح درخت را در ری دامغان و کاشان به طرز مشابهی نقاشی میکردند و بنابراین در آن زمان از لحاظ باغبانی میان نقاط مختلف ایران رابطه ای برقرار بوده است پطروشفسکی از استراسبون روایت میکند که در قرن اول پیش از میلاد مسیح ایرانیان تمامی درختان میوه ای را که در یونان وجود داشته به استثنای زیتون کشت میکرده اند گزنفون از قول سقراط نقل کرده است که در دوره هخامنشیان باغاتی در ایران وجود داشته که آنها را پاردیس یا پردیس (این کلمه در زبانهای رایج اروپایی به صورت پارادایس (Paradice) آمده و به معنای بهشت است) می نامیدند.
این کتاب را نیز بخوانید:
نقد و بررسیها
پاککردن فیلترهاهنوز بررسیای ثبت نشده است.